Friday, February 20, 2009

သိပ္ခ်စ္မိတဲ႔အခါ

သူ႔ ႏွဳတ္ဖ်ားက ထြက္လာမဲ႔စကားသံကို ေမွ်ာ္လင္႔ၾကီးစြာနဲ႔ ေစာင္႔ေနမိတယ္။ ရင္ခုန္သံေတြ ဆူညံေနလို႔ ပါတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုးက အသံကိုေတာင္မၾကားႏုိင္ ေတာ႔ပူး။ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကတည္းက ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔တဲ႔ အရာတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ရေတာ႔မယ္။

ရင္ထဲမွာဘာမွ မရွိသလိုခံစားရတယ္။ အသက္ရွဳလည္းၾကပ္လာတယ္။ ရင္ထဲကေအာင္႔တက္လာတယ္။ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးအေမွာင္က်သြားတယ္။

အာကာသထဲေရာက္သြားသလိုပဲ။ သြားခ်င္တဲ႔ေနရာကို အတားအဆီးမရွိ သြားလို႔ရေနတယ္။ သူ႔နားမွာ ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္ လို႔ရတယ္။ သူမ်က္ႏွာကို အျမဲၾကည္႔ေနလုိ႔ရတယ္။ အဆင္မေျပမွဳေတြရွိေနေပမဲ႔...ေက်နပ္မိတယ္။

လွပတဲ႔ ျမင္းရထားၾကီး ေရာက္လာတယ္။ ေအးခ်မ္းလွပတဲ႔ ေနရာတစ္ခုကို သြားၾကရေအာင္တဲ႔။ မလိုက္ရင္ ဒီဘ၀ ထဲကမထြက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔......

အားလံုးစေတးရဲတယ္.....သူ႔ကို မခြဲသြားႏိုင္ဘူး.........................

"ကြ်န္မ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္"

Tuesday, February 17, 2009

သူ………..


စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳလာရင္ သူ႔ကို အျမဲသတိရမိတယ္……
ရင္းႏွွီးျပီးသား ဒီနံပါတ္ေလးကိုပဲ…လက္ကအလိုလိုႏွိပ္မိျပန္တယ္ေလ…..
ဖုန္းေျပာျဖစ္ျပန္ေတာ႔လည္း စိတ္ညစ္စရာေတြကို မေျပာျပခ်င္ျပန္ဘူး…..
သူ႔ဆီက စကားသံေလးကိုၾကားလိုက္ရျပန္ေတာ႔လည္း ေအာက္ဆံုးအထိျပဳတ္က်ေနတဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြ ျပန္တက္လာျပန္ေရာ……
သူ႔ူဘ၀မွာရင္ဆိုင္ရတဲ႔ ဒုကၡေတြအားလံုးကို ကိုယ္႔မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာင္႔ခံခဲ႔တယ္…ဒီတစ္ခါ ကိုယ္႔အလွည္႔ေပါ႕…..
သူျဖစ္ေစခ်င္တာေတြအားလံုးကို… ျဖစ္လာေအာင္ၾကိဳးစားေပးပါ႕မယ္…..
သူ႔ေရွ႕မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ငိုလိုက္ခ်င္ေပမဲ႔….
မ်က္ရည္က်ေန ေပမဲ႔လည္း ေပ်ာ္ေနတဲ႔ အသံေလးကိုပဲ သူ႔ကိုၾကားေစခ်င္တယ္…..
ဘ၀မွာ ပိုင္ဆိုင္ရတဲ႔ အေကာင္းဆံုးေတြကိုပဲ သူ႔ကိုေပးခ်င္တယ္……
သူမ်ားေတြက ေျပာၾကတယ္… ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ ခံႏိုင္ရည္ရွိတယ္တဲ႔…. အဲဒီစကားသံၾကားတိုင္း သူ႔ကို ပိုခ်စ္လာသလို၊ ေက်းဇူးလည္းတင္ ပိုျပီးေတာ႔လည္းေလးစားလာတယ္……
တပါတ္တခါ ဖုန္းသံေလးျမည္မလာရင္ စိတ္ပူတတ္တဲ႔သူ…..
ခံယူခ်က္ေတြကို သူမ်ားေတြက သေဘာက် ၾကတယ္… အျမဲတမ္း သြန္သင္တတ္တဲ႔သူ႔ေၾကာင္႔ေပါ႕….
သူမ်က္ရည္က်မွာကို အရမ္းေၾကာက္တယ္…ကိုယ္ေၾကာင္႔လည္း မ်က္ရည္(၂)ခါက်ဖူးတယ္… (၁၀)တန္းေအာင္စာရင္းထြက္တုန္းကတစ္ခါ….. ပထမႏွစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတာင္ျမိဳ႕ကိုသူ႔ကိုၾကိဳမေျပာပဲနဲ႔ သြားဖို႔ သင္တန္းကေနပဲလွမ္းေျပာခဲ႔တဲ႔အခါ……
သူ႔မ်က္ရည္ မက်ဖို႔အတြက္ဆို အရာအားလံုးကိုလဲ ႏိုင္တယ္…..
အရာအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္….. အရင္ထက္လည္းပို ပိုျပီးခ်စ္လာပါတယ္….

...........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.........................................................

ေ၀းေနေပမဲ႔…အနီးဆံုးမွာရွိေနတဲ႔… သူ
အေမွာင္ထဲကို ၀င္သြားမလိုျဖစ္ေနတဲ႔ကိုယ္႔ကို…ဆြဲထုတ္ခဲ႔တဲ႔…သူ
ခံယူခ်က္ခ်င္း မတူညီေပမဲ႔…နားလည္မွဳေပးႏိုင္တဲ႔….သူ
ၾကီးျပင္းလာတဲ႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းမတူေပမဲ႔…. ရည္မွန္းခ်က္တူတဲ႔… သူ
ျပသနာ မ်ိဳးစံုတတ္ေပမဲ႔… လက္တြဲ မျဖဳတ္ႏိုင္တဲ႔… သူ
ဆိုးသမွ်ကို သည္းခံ ႏိုင္တဲ႔… သူ
လိုအပ္တယ္ဆိုရင္ အနားကိုခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတတ္တဲ႔… သူ
က်န္းမာေရးနဲ႔ ပါတ္သတ္လာရင္ အရမ္းစိတ္ပူတတ္တဲ႔…သူ
ကိုယ္နဲ႔ ပါတ္သတ္ျပီး… မ်က္ရည္က်တတ္တဲ႔…သူ
နားမလည္တာ ရွိရင္ အေသးစိတ္က အစရွင္းျပေပးတတ္တဲ႔… သူ
ကေလးတစ္ေယာက္လို ပံုျပင္ေတြနဲ႔ပါ…သြန္သင္ေပးတတ္တဲ႔..သူ
သူ႔ကို ပိုင္ဆုိင္ထားရတာလည္း ဘုရားေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါပဲ….
See You At The Top!

...........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.........................................................

ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္.. ကိုယ္႔ေနာက္မွာ အျမဲရပ္တည္ေပးတဲ႔.. သူ
မွားမွား မွန္မွန္ ကိုယ္႔ဘက္ကေန ေနေပးတဲ႔သူ…..
ျဖစ္လာသမွ် ျပသနာေတြကို မွ်ေ၀ခံစားေပးတဲ႔… သူ
ရင္ဖြင္႔သမွ်ကို မညည္းမညဴနားေထာင္ေပးတဲ႔…သူ
ျပသနာတက္လာတိုင္းလည္း အေျပးအလႊား ေျပးလာတတ္တဲ႔..သူ….
၀မ္းနည္းစရာ ၀မ္းသာစရာ အားလံုးကို မွ်ေ၀ခံစားေပးတဲ႔.. သူ
ကိုယ္နဲ႔ပါတ္သတ္လာရင္ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ႔ပံုစံကေန… စြာတတ္တဲ႔.. သူ
ရည္မွန္းခ်က္ခ်င္း မတူေပမဲ႔…. ေဘးနားမွာ လုိအပ္တိုင္း အျမဲရွိေနတတ္တဲ႔…သူ
သူ႕ရဲလိုအပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း အနားမွာရွိေနေအာင္ၾကိဳးစားေပးခဲ႔ဖူးတယ္…..
ေ၀းေနေပမဲ႔… ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ျပန္ေတြ႕ေတြ႕ ေႏြးေထြးတဲ႔ဆက္ဆံေရး ရွိတဲ႔… သူ
ေအာင္ျမင္မွဳတိုင္းကို သ၀န္တိုမွဳ ကင္းစြာနဲ႔ ဂုဏ္ယူတတ္တဲ႔...သူ
အနားမွာ နင္ရွိေနဖို႔… ငါ႔ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး လိုအပ္ေနမွာပါ…..
သူ႔ကိုယ္စားအရုပ္ကေလးကို ေပးလိုက္တယ္... သူအြန္လိုင္း အျမဲမလာႏိုင္လို႔တဲ႔.....

Friday, February 13, 2009

13.2.2009

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ပါ။
၁၉၁၅ ေရွ႕ေနဦးဖာသား၊
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္
သိၾက မ်ားခုတိုင္၊
ၾကံ့ၾကံ့ခုိင္တဲ့ဇာနည္ဘြား၊
မိခင္ေဒၚစုသား.......။

၁၉၄၇ ေျပာင္းၾကြ တမလြန္၊
မ်က္ရည္သြန္လုိ႕ ဘ၀င္ညွိဳး
ဇူလုိင္တစ္ဆယ့္ကိုး........။

ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒို႕ဖခင္၊
ေကာင္းေစခ်င္တဲံမွာစကား၊
ငါတုိ႕မေမ့အား......။

ျပည္ေထာင္လြတ္ေရး ၾကိဳးပမ္းေအာင္
ျပည္ခ်စ္ဒို႕ေခါင္းေဆာင္၊
ဆိုရွယ္လစ္ေဘာင္ လမ္းစဥ္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္သြား.......။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ Forward Mail ကေနပို႔လိုက္လို႔ပါ...ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါေနာ္...
ေအာင္ဆန္းေပးတဲ့ ျမန္မာျပည္

အရပ္ပုပု
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကုတ္
ပိုသီပတ္သီ အညာသား။

ဘီေအေက်ာင္းသား
စကားမေျပာ
ေျပာရင္မရပ္
ညႇင္းသိုးသိုး အ႐ိုးခံ
ေခါင္းအမာဆံုး
ဇြဲအရွိဆံုး
စိတ္ဓာတ္အျပင္းထန္ဆံုး လူသား။

သူမသိ နားမလည္တာေတြကအမ်ားသား
ေရမကူးတတ္ဘူး
စက္ဘီးမစီးတတ္ဘူး
စႏၵရားမတီးတတ္ဘူး
သီခ်င္းေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္ခဲ့ရဘူး
မိန္းမ မပိုးတတ္ဘူး။

ဘိလပ္ျပန္သန္းကို ေမရွင့္သီခ်င္း ဆိုခိုင္းခဲ့သူ
ခ်စ္ရတဲ့နာစ့္မေလးၾကည္ကို လူငွားနဲ႔ ပိုးခဲ့ရသူ
ဗြီအိုင္ပီဆိုတဲ့ စာတန္းကို အလြန္စက္ဆုပ္ရြံရွာသူ
လမ္းေဘးမွာ ေက်ာက္ေက်ာေရေသာက္တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
မဂၤလာေဆာင္မွာ ခဲဖိုးေတာင္းတာ နားမလည္တဲ့သူ။

လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း စစ္ဖိနပ္ေျပာင္းျပန္စီးတဲ့သူ
လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း ဆံပင္ညႇပ္မၿပီးခင္ ထထြက္သြားတဲ့သူ
ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔ လမ္းမွာတားတဲ့ ရြာသားေတြနဲ႔
အတူလမ္းေဘးမွာအေၾကာ္စားတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
သူ႕ ကုိယ္သူ ျပည္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ခံယူတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
- ၾကည္... ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ - ဆိုတဲ့
မိန္းမကို မနက္စာျပင္ခိုင္းတဲ့ သူ႕ ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္စာ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ရဲ႕ အမွားနဲ႔ သာမန္ရဲေဘာ္အဆင့္ရဲ႕ အမွန္ကို
ကြဲကြဲျပားျပားသိတဲ့သူ
လူငယ္ဘ၀၊ လူ႕ ဘ၀ရဲ႕ စည္းစိမ္အရသာေတြ
ခံစားဖို႔ အခ်ိန္မရခဲ့တဲ့သူ
သူ႕ ျဖတ္သန္းမႈမွာ
လြတ္လပ္ေရးဆိုတာတစ္ခုတည္းနဲ႔
ပကတိ႐ိုးရွင္းသန္႔စင္ခဲ့တဲ့သူ
သူ႔ကို
ဒဂုန္တာရာက ကင္ပြန္းတပ္
ေအာင္ဆန္း သို႔မဟုတ္ အ႐ိုင္းတဲ့။

လုပ္သက္က ခပ္ႏုႏု
ေက်ာင္းသားေပါက္စ
သခင္ေပါက္စ
စစ္သားေပါက္စ
ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စ
ဘ၀ေတြက အဖံုဖံု
အသက္က ၃၀ မရွိတရွိ။

ဒီေအာင္ဆန္း လက္ေတာက္ေလာက္ေလးကို
ဘာ့ေၾကာင့္
ေနမ၀င္အင္ပါယာၾကီး ဒူးေထာက္ခဲ့ရပါသလဲ...။

တကယ္ဆိုေတာ့
ငါတို႔ေအာင္ဆန္းက
နယ္နယ္ရရမဟုတ္ -
႐ိုးသားတဲ့ျမန္မာေတြထက္
ပို႐ိုးသားတဲ့ေအာင္ဆန္း
သတၱိေျပာင္တဲ့ ျမန္မာေတြထက္
ပိုသတၱိရွိတဲ့ ေအာင္ဆန္း
စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ ျမန္မာေတြထက္
ပိုစြန္႔လႊတ္ျပတဲ့ ေအာင္ဆန္း၊
ဒီလိုေအာင္ဆန္း
သူ႕ ေသြးသားအ႐ိုးအခ်ဥ္ေတြအားလံုး
လြတ္လပ္ေရးတစ္ခုတည္းနဲ႔အၿပီး
စုစည္းတည္ေဆာက္ျပတဲ့ ေအာင္ဆန္း
တကယ့္အ႐ိုးခံ ေအာင္ဆန္းေပါ့။

ဒီေအာင္ဆန္းကို
လြတ္လပ္ေရးလမ္း၀မွာ ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရ႐ံုပဲ
ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဆရာေတြ မႈိင္း၊ ျမ၊ ခ်ိဳတို႔ကအစ
- ငါတို႔ အားကိုးပါရေစ - ဆိုလာၾက၊
ေရွးဘိုးဘြားမိဘျပည္သူေတြက
- ငါတို႔ ကိုကယ္မယ့္ မင္းေလာင္းေပၚၿပီ - ၿပံဳးေပ်ာ္ၾက
လူငယ္ေသြးေသာက္ျမန္မာေတြက
- ငါတို႔ စြန္႔ပါရေစ - ဆိုၿပီး ေရွ႕ထြက္လာၾက
စုၾက၊ ႐ံုးၾက၊ စည္းလံုးၾက။

တကယ့္ဗမာေတြ
မဟာေအာင္ဆန္းအေနာက္က
ျပည္သူ႕ ဒီလႈိင္းလံုးၾကီးေတြရဲ႕
တ၀ုန္း၀ုန္း ႐ိုက္ခတ္သံဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ၀ိတိုရိယဘုရင္မၾကီးကိုေတာင္
အိပ္မက္ေတြ ေအးခဲေစခဲ့သေပါ့။

ေအာင္ဆန္းေရွ႕ ေရာက္ရင္
ရွမ္းေတြက ရွမ္းစကားမဆိုၾက
ကခ်င္ေတြကလည္း ကခ်င္စကားမဟၾက
ေအာင္ဆန္းကို ယံုၾကည္စြာနဲ႔
သူတို႔ သခင္အျဖစ္ သိမွတ္ျပဳၾက
အားလံုးေသာ တိုင္းရင္းသားေတြ။

ဒီျပည္လံုးကြၽတ္အားကို
စုစည္းႏုိင္ခဲ့လိုလည္း
အဂၤလိပ္ေတြက ဒီေအာင္ဆန္းလက္ေတာက္ေလာက္နဲ႔
တစ္စားပြဲထဲ ၀ိုင္းခဲ့ၾကေပါ့
အကင္းပါးသူေတြပီပီ
မတိုက္မီက ႐ံႈးေနတဲ့ ဒီစစ္ကို
ဒင္းတို႔ မတိုက္၀ံ့ၾက
မ်က္ႏွာမပ်က္ ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာမယ့္လမ္းကို
သူတို႔ ေရြးခဲ့ၾက
ေအာင္ဆန္းနဲ႔အေတြ႕ မွာ။

ယံုၾကည္အားကိုးတဲ့ မ်က္လံုးေပါင္း သန္း ၆၀
ေအာင္ဆန္းမွာ ရွိတယ္
လြတ္လပ္ေရးကို တ႐ႈိက္မက္မက္ေတာင့္တတဲ့ ႏွလံုးသားသန္း ၃၀
ေအာင္ဆန္းမွာရွိတယ္
ေအာင္ဆန္းေသဆို ေသျပ၀ံ့တဲ့သူ
ေအာင္ဆန္းမွာ တျပည္လံုးရွိတယ္
ဒီ မ်က္လံုးႏွလံုးအသက္ ဗို႔ အားသိန္းသန္းခ်ီ မီးဆလိုက္အားေတြနဲ႔
ေနမ၀င္အင္ပါယာကို ျပတ္ျပတ္သားသား လွမ္းထိုးလိုက္တဲ့အခါ
အေျခာက္တိုက္ ဘ၀င္ျမင့္ေနသူေတြ
အားလံုး အရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾက။

ဘယ္ရာဇ၀င္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတြ႕ ဘူးလဲ။
ဂ်ပန္ဆိုတာ မႏူးမနပ္မဟုတ္ဘူး။
အဂၤလိပ္ဆိုတာက ေ၀လာေ၀း
သူငယ္ႏွပ္စားမဟုတ္။
ဒင္းတို႔ေတြေတာင္ ရေအာင္ စည္း႐ံုးႏိုင္တဲ့သူ
ေအာင္ဆန္း။

ဒီေအာင္ဆန္းက စစ္ကို မလို
ဒါေပမဲ့

ရရင္ရ မရရင္ခ် ဆိုတာ ေအာင္ဆန္း၀ါဒ
လြတ္လပ္ေရးကို အျမန္ဆံုးလိုခ်င္ေနတဲ့
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ကိုယ္စားလွယ္
ငါတို႔ ေအာင္ဆန္းေပါ့။

ေအာင္ဆန္း
ဒီအခ်ိန္ဆို
၉၃ ႏွစ္ရွိၿပီ
ေအာင္ဆန္းေျပာမယ္
အဘိုးရဲ႕ စကား နားေထာင္...။

- မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ကေန႔ ရွဴေနတဲ့ ေလဟာ
ငါတို႔
မေန႔က ေခြၽးစက္ေတြဆိုတာ၊
မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ျမန္မာဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုရဖို႔
ငါတို႔
ဘံုးေဘာလေအာ က်ဆံုးေပးခဲ့ရတာ၊
မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ကမၻာ႔ေျမပံုေပၚတက္ႏိုင္ဖို႔
ငါတို႔
အေလာင္းေကာင္ေတြဆင့္ၿပီး ထမ္းတင္ေပးခဲ့တာ
မေမ့နဲ႔။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းမွာ
အေဖႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္
တစ္ေယာက္က
ကိုယ့္ေသြးသားအေဖ

က်န္တစ္ေယာက္က
ျမန္မာလူမ်ိဳးကို ေမြးေပးတဲ့အေဖ
ျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕ အေဖ
ျမန္မာ့အေဖ
ေအာင္ဆန္းေပါ့။

က်ဳပ္အေဖနဲ႔အဖိုးဟာ ေအာင္ဆန္းသားေတြ
ေအာင္ဆန္းက က်ဳပ္အဖိုး
က်ဳပ္သားက ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ျမစ္ေပါ့
သူ႕ အဘိုးကို သူ လြမ္းတတ္ေနၿပီ
သူ႕ သားက်ရင္လဲ သူ႕ အေဘးနဲ႔
ေပးေတြ႕ ႏိုင္ဖို႔
အခုကတည္းက အေသအခ်ာ
က်ဳပ္ မွာထားရအံုးမယ္။

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွတ္တရ။ ေရးသားသူ - icy)။

Thursday, February 12, 2009

Union Day of Myanmar

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း(၆၂) ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ရွမ္းျပည္နယ္ရဲ႕ မထင္မရွားျမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အတူတူ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရဖို႔အတြက္ အေရးပါတဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ေလးကို ဒီလိုေန႔ေလးမွာလက္မွတ္ ထိုးခဲ႔ၾကတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရပီးတဲ႔ေနာက္ပိုင္းမွာ လည္း တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းညီညြတ္မွဳကို ျပသတဲ႔ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ႔တဲ႔ေန႔ကို ႏိုင္ငံရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္ေန႔တစ္ေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး ျပည္ေထာင္စုေန႔ပြဲ ဆိုတာေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကတယ္။ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ အလံေလးေတြ လြင္႔ထူၾကတယ္။

မွတ္မိေသးတယ္.. တစ္ရက္ မူၾကိဳဆင္းခါနီး ဆရာမက ျပန္မလႊတ္ေသးဘဲ အားလံုးကို တန္းစီခိုင္းတယ္ေလ။ ျပီးေတာ႔မွ မနက္ျဖန္ဘာေန႔လဲ လို႔ေမးတယ္။ မီးငယ္တို႔ေတြကလည္း ျပည္ေထာင္စုေန႔ပါ လို႔ျပန္ေျဖၾကတယ္။ စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔ေပါ႕။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မနက္ျဖန္ မူၾကိဳပိတ္တယ္လို႔ ဆရာမတစ္ေယာက္က ေျပာထားလို႔ေပါ႕။ မူၾကိဳေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး ေရာက္လာျပီးေတာ႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာတယ္။ ဘာေၾကာင္႔ အထြဋ္အျမတ္ထားျပီး ႏိုင္ငံရဲ႕တရား၀င္ ရုံးပိတ္ရက္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတယ္။ ျပီးေတာ႔ ဒီေန႔ကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားသင္႔တဲ႔ အေၾကာင္းကို အခ်က္အလက္ေတြ နဲ႔ စီကာပတ္ကံုးေျပာျပတယ္။ ျပီးတာနဲ႔ မနက္ျဖန္ အိမ္မွာလြင္႔ဖို႔ စကၠဴ အလံေလးေတြကို ကေလးတစ္ေယာက္စီကို ေပးတယ္။ ေပးရင္းနဲ႔လည္း ကိုယ္႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို ေလးစားဖို႔လည္းေျပာျပပါတယ္။ သူမ်ားေတြအတြက္ေတာ႔ မသိဘူး။ မီးငယ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ အဲဒီစကားသံေတြက သံမွဳိလိုစြဲေနေသးတယ္။

ဘယ္မွာေနေန ဘာေတြလုပ္လုပ္ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ျမန္မာလို႔ အျမဲသတိရေနတယ္။ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ လုပ္ရပ္တစ္ခုေၾကာင္႔ ကိုယ္႔တိုင္းျပည္နဲ႔ ကိုယ္႔လူမ်ိဳး သိကၡာက်မွာကို စိုးရိမ္မိတယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္လည္း သတိထားျပီးလုပ္တယ္။ ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာေနရပါေစ တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ႔ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာခ်င္တယ္။

ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ဖတ္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ႔ ဒီမွာ သြားၾကည္႔လိုက္ပါ။
Link ကိုGoogle ကေနရွာေတြ႔မိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာ႔ေတြမွာလည္း သံုးထားတာေတြ႔ပါတယ္။

Sunday, February 1, 2009

Welocme Trip to Dream World

Dream World ကိုထပ္သြားျပန္ပီ... ဘယ္ေတာ႔သြားသြားမရိုးႏိုင္တဲ႔ေနရာပါပဲ... ျပန္လာေတာ႔လူလည္း ကိုင္ရုိက္ထားတဲ႔အတိုင္းပဲ... ဒီတစ္ေခါက္ေတာ္ေတာ္ စံုေအာင္ စီးျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက ေၾကာက္လို႔မစီးရဲတာေတြ အကုန္စီးခဲ႔တယ္...